(Fr.) Un jeune moine qui pensait à apostasier consulte David, prêtre à Himmerod ; pendant que ce dernier se retire pour prier, il s'enfuit et retourne au monde.

CAPITULUM IV* De novicio in Hemmenrode converso, de quo sanctus David dixit: Non est omnibus datum.

Venit illuc quidam adolescentulus multum devote et humiliter petens ingressum; susceptus autem, sine querela conversatus est. Hunc vero venerabilis sacerdos David, de cuius sanctitate mira dicuntur, specialiter amabat, et ad propositum religionis verbis suis mellifluis frequentius animabat. Cui iuvenis idem sequentias et quaeque dulcia cantica de Domina nostra versa vice recitavit, quibus sanctam illius devotionem saepius excitavit. Eodem anno flante aquilone, a quo panditur omne malum, coepit idem novicius fluctuare, et quia periculose tentaretur, sancto viro indicare. A quo multis sermonibus confortatus, cum tentatio non cessaret, tandem de perseverantia desperans ait: Ecce iam recedo, diutius quod patior sustinere non valeo. Et sanctus: Exspecta me, inquit, donec vadam ad ecclesiam et orem. Et promisit. Festinante viro Dei ad oratorium, ille concito cursu rediit ad saeculum, timens eius sanctis orationibus retineri. Reversus venerabilis sacerdos ab oratione, cum non invenisset quem reliquerat in probatione, gemens ait: Non est omnibus datum, scilicet ut perseverent in ordine.
NOVICIUS: Stupenda sunt, quae audio. Prior, de quo supra dictum est, Claraevallis, in sua et a sua perversitate convertitur; adolescens iste in sua conversione pervertitur. Quid tibi de his sentiendum videatur, edicito.
MONACHUS: Dico, sicut dixit sanctus: Non est omnibus datum. In illo manifesta Dei misericordia praedicatur; in isto occultum Dei iudicium formidetur. Miserebor, ait, cui miserebor; et misericordiam praestabo cui miserebor: non enim volentis, neque currentis, sed miserentis est Dei .
NOVICIUS: Procede ergo, quia expediri volo, quo instinctu, quibusve occasionibus homines saeculares convertantur ad ordinem.