Dialogus miraculorum [Strange, 1851]: VI, 33

StatusÉtatZustandStatoEstatus:
publishedpubliéveröffentlichtpubblicatopublicado
IdentifierIdentifiantIdentifikationsnummerIdentificatoreIdentificador:
TE018669
How to citeComment citerZitierweise fürCome citareCómo citar:
"TE018669 (Dialogus miraculorum [Strange, 1851]: VI, 33)", Thesaurus exemplorum medii aevi, https://thema.huma-num.fr/exempla/TE018669 (accessed 2024-03-29).« TE018669 (Dialogus miraculorum [Strange, 1851]: VI, 33) », Thesaurus exemplorum medii aevi, https://thema.huma-num.fr/exempla/TE018669 (consulté 2024-03-29)."TE018669 (Dialogus miraculorum [Strange, 1851]: VI, 33)", Thesaurus exemplorum medii aevi, https://thema.huma-num.fr/exempla/TE018669 (zugegriffen 2024-03-29)."TE018669 (Dialogus miraculorum [Strange, 1851]: VI, 33)", Thesaurus exemplorum medii aevi, https://thema.huma-num.fr/exempla/TE018669 (consultato 2024-03-29)."TE018669 (Dialogus miraculorum [Strange, 1851]: VI, 33)", Thesaurus exemplorum medii aevi, https://thema.huma-num.fr/exempla/TE018669 (accedido 2024-03-29).

ExemplumExemplumExemplumExemplumExemplum

CollectionRecueilSammlungRaccoltaColección:
AuthorAuteurVerfasserAutoreAutor:
Caesarius Heisterbacensis
SummaryRésuméZusammenfassungSommarioResumen:
(Fr.) Marcadellus, originaire de Ferrare, fut un homme très simple et saint. Une fois, il vit un curé laisser sans surveillance un encensoir d'argent. Il attira l'attention du curé. Celui-ci dit qu'il laissait l'encensoir suspendu de cette manière depuis des années, et que rien ne s’était passé. Marcadellus répondit prudemment : « Il arrive parfois un jour ce qu'on ne vit pas depuis mille ans. » L'encensoir, en effet, fut volé. Le voleur ne put pas le vendre et décida de raconter tout à Marcadellus, en le faisant d'abord jurer de ne pas le dénoncer. Marcedellus se porta volontaire pour restituer discrètement l’encensoir. Par malchance, il fut appréhendé avec le larcin. Le saint homme refusa de dénoncer le voleur et fut mis à mort à sa place. La nuit suivant l’exécution de Marcadellus, des matrones de la ville visitèrent sa tombe et y virent des cierges briller et entendirent des anges chanter. Elles le signalèrent à l’évêque qui, après s’être assuré du fait, y fit construire une basilique. Depuis, plusieurs miracles se produisirent sur la tombe du martyr.
CommentaryCommentaireKommentarCommentoComentario:

Marcadellus: personne non identifiée.

Original textTexte originalOriginaltextTesto originaleTexto original

CAPITULUM XXXIII De passione simplicis Marcadelli.

In Ferraria civitate Lombardiae ante annos paucos erat homo quidam, Marcadellus nomine, mirae simplicitatis, et erga sanctorum loca maximae devotionis. Qui cum ob nimiam simplicitatem a multis pro fatuo haberetur, et in oculis Dei esset prudentissimus, quicquid de suis laboribus ultra necessitates naturae reservare poterat, illud in visitando limina sancti Jacobi in Compostella, aut beatorum Apostolorum Petri et Pauli fideliter expendebat. Tempore quo potuit hominum pecora pavit; et cum prae senectute ad hoc minus sufficeret, ostiatim mendicando eleemosynis fidelium victitabat. Non recedebat de ecclesia, dum divina in ea agerentur, unde ab omnibus amabatur. Qui cum frequentius versaretur in quadam villa dictae Dioecesis, et in ecclesia eiusdem villae thuribulum argenteum negligentius pendere conspexisset, timens tam ecclesiae quam suae conscientiae, ait sacerdoti: Non secure hic pendet tale thuribulum. Dicente illo, quia multis annis sine periculo illic pependisset; respondit Marcadellus: Hoc saepe una die evenit, quod in mille annis non contingit. Quid plura? Instinctu diaboli thuribulum subtrahitur, non tamen Marcadello furtum imponitur. Quod cum fur, Domino prohibente et servo suo occasionem martyrii praeparante, vendere non posset nec auderet, sciens Marcadellum hominem esse simplicissimum, et ecclesiae illius notissimum, cum secrete adiit, et quia ipse idem rapuisset vas, prius tamen sibi praestito iuramento ne se proderet, confessus est. Cui ille respondit: Da mihi thuribulum, et ego illud nullo sciente bene restituant, et, si necesse fuerit, etiam animam meam ponam pro te. His auditis, fur thuribulum ei tradidit, quod ille feno involutum, sacculo suo immisit. Qui cum plus solito ecclesiam praefatam frequentaret, ut thuribulum caute et sine nota in locum suum reponere posset, die quadam nimia tempestatum violentia a foribus ecclesiae, quae tunc clausa fuerat, depulsus, vicinae domus solatium expetere cogebatur, saccelli sui oblitus. Quem homo quidam pertransiens levavit, et cuius esset non ignorans, uxori suae servandum commisit, ut Marcadello quaerenti illum restitueret. Quae sacci ponderositatem sentiens, marito respondit: Non potest tanti ponderis esse panis, puto quod ex nimia simplicitate illum impleverit lapidibus. Apertoque sacco, cum thuribulum in eo reperisset, et subito clamore vicinis inventum prodidisset, accurrit populus, accurrit tandem et ipse Marcadellus. Requisitus de sacco cuius esset, cum mentiri nollet, respondit: Saccus meus est, sed quod in eo est, vestrum est. Ego thuribulum furatus non sum, non tamen furem prodam. Et recitavit eis per ordinem, qualiter ad se devenerit, et quid furi promiserit. Dicentibus eis : Lex est Lombardiae, ut vel furem prodas, vel furis poenam subeas; respondit: In manibus vestris sum, quod iustum est facite de me. Illi sibi prospicere volentes, hominem Ferrariam ducentes, Potestati obtulerunt, casum exposuerunt, innocentiae eius ac simplicitati testimonium bonum perhibentes. Quem cum iudex inducere non posset, ut furem publicaret, capitali sententia super eum data, ante fores maioris ecclesiae tanquam sacrilegii reus decollatus est. Cuius corpus a quibusdam in eodem loco sepultum est. Nocte sequenti cum quaedam religiosae matronae civitatis ad ecclesiam propter matutinarum sollemnia irent, venissentque ad tumulum eius, cantus angelicos illic audierunt, cereos ardentes viderunt, insuper et suavissimi odoris flagrantiam senserunt. Quod cum secunda et tertia nocte plenius comperissent, quaecunque audierant vel viderant, seu etiam senserant, Episcopo civitatis retulerunt. Qui cum esset vir religiosus, aliquibus secum assumtis, cum nocte quarta esse ita, ut mulieres dixerant, experimento didicisset, super tumulum hominis Dei basilicam fabricari fecit, et fiunt ibi miracula usque hodiernum diem ad laudem nominis Christi.

From:
Strange Joseph, 1851. Caesarii Heisterbacensis Monachi Ordinis Cisterciensis Dialogus Miraculorum. Textum ad quatuor codicum manuscriptorum editionisque principiis fidem accurate recognovit Josephus Strange., Köln-Bonn-Brüssel, vols. 2.

ReferencesRéférencesReferenzenRiferimentiReferencias

Tubach:

Tubach Frederic C., 1969. Index exemplorum. A Handbook of medieval religious tales, Helsinki.:

  • #924 : Censer, thief of concealed. A simple minded man, not wanting to betray a thief who has stolen a censer, is condemned to die in the thief’s place; many miracles occur at his grave. (See also: 4153, 3041, 4286). CHeist-VI #33; H359 # 97. (© Frederic C. Tubach)
Manuscripts / editionsManuscrits / éditionsManuskripte / AuflagenManoscritti / edizioniManuscritos / ediciones:
  • Strange Joseph, 1851. Caesarii Heisterbacensis Monachi Ordinis Cisterciensis Dialogus Miraculorum. Textum ad quatuor codicum manuscriptorum editionisque principiis fidem accurate recognovit Josephus Strange., Köln-Bonn-Brüssel, vols. 2. vol. 1, p. 384-385..

ImagesImagesBilderImmaginiImágenes (0)

Exempla in this collectionExempla dans le même recueilExempla in derselben SammlungExempla in questa stessa raccoltaExempla de la misma colección:

Download this exemplum asTélécharger le fichier de cet exemplum au formatLaden Sie die Datei dieses Exemplums im FormatScarica questo exemplum comeDescargue este documento en formato:

TE018669.xmlTE018669.pdf

Download the complete collection of exemplaTélécharger la collection complète des exemplaLaden Sie die komplette Sammlung von Exempla herunterScarica la raccolta completa di exemplaDescargue la colección completa de exempla

Les exempla du ThEMA sont mis à disposition selon les termes de la Licence Creative Commons Attribution - Pas d’Utilisation Commerciale - Partage dans les Mêmes Conditions 4.0 International.ThEMA exempla are made available under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International License.ThEMA exempla werden unter der Creative Commons Namensnennung - Nicht-kommerziell - Weitergabe unter gleichen Bedingungen 4.0 International Lizenz.Las exempla de ThEMA están puestas a disposición en el marco de la Licencia Creative Commons Atribución-NoComercial-CompartirIgual 4.0 Internacional.Gli exempla del ThEMA sono messi a disposizione secondo i termini della Licenza Creative Commons Attribuzione - Non commerciale - Condividi allo stesso modo 4.0 Internazionale.

This work directed by J. Berlioz, M. A. Polo de Beaulieu, and Pascal Collomb is licenced for use under ETALAB Open License 2.0 Ce travail réalisé sous la direction de J. Berlioz, M. A. Polo de Beaulieu et Pascal Collomb est mis à disposition sous licence ETALAB Licence Ouverte 2.0 This work directed by J. Berlioz, M. A. Polo de Beaulieu, and Pascal Collomb is licenced for use under ETALAB Open License 2.0 This work directed by J. Berlioz, M. A. Polo de Beaulieu, and Pascal Collomb is licenced for use under ETALAB Open License 2.0 This work directed by J. Berlioz, M. A. Polo de Beaulieu, and Pascal Collomb is licenced for use under ETALAB Open License 2.0
Powered byPropulsé parPowered byPowered byPropulsado para