(Fr.) Un curé d'une vie sainte avait l'habitude de chanter l'antienne Salve Regina qu'il avait apprise de moines cisterciens. Un jour, il se proposa d'aller voir une recluse qui habitait près d'une église isolée. Chemin faisant, il fut surpris par un très fort orage. Le curé regagna l’église à grand-peine, tomba devant l'autel et invoqua la Vierge Marie. La Vierge lui apparut, loua son habitude de chanter le Salve Regina et lui promit que le tonnerre ne lui ferait jamais mal. Ainsi, le curé fut libéré de la peur de l'orage dont il avait souvent souffert.

CAPITULUM XXIX De sacerdote de Polege, cui sancta Maria apparens timores tonitruorum temperavit.

In Polege villa Dioecesis Treverensis sacerdos quidam parochiam regit, vir secundum suam possibilitatem multae hospitalitatis, atque laudandae castitatis. Adhuc enim corpore virgo est. Die quadam quendam ex conversis nostris hospitio recipiens, ait ad illum: Ordinem vestrum plurimum diligo, quia multum boni mihi contigit per eum. Antiphonam illam gloriosam, scilicet, Salve regina misericordiae, ab illo habeo, et quid mihi propter illam contigerit, ad aedificationem vobis enarrabo. Ad omnes horas meas illam dicere consuevi. Cum die quadam campum brevem transirem, quandam visitare inclusam, iuxta ecclesiam solitariam habitantem, orta sunt tonitrua tam valida, ut ictus ictui succedens, vires ambulandi mihi adimerent. Veniens tandem cum multo labore simul ac timore ad ecclesiam, ipsam intravi, et coram altari me prosternens, pro ipsa tempestate Dominam nostram interpellavi. Et ecce matrona virginei vultus magnique decoris de altari ad me veniens, cum admirarer quaenam esse, illa prior me aHocuta est dicens : Quia antiphonam, Salve regina misericordiae, libenter ac frequenter decantas, nunquam tonitrua neque fulmina, quorum timore saepius affligeris, te laedent. Sicque ad altare rediens, in oculis meis disparuit. Et statim intellexi, quia ipsa esset clemens illa, pia ac dulcis Maria. Ab illa enim hora usque hodie a timore praedicto tempestatum, quo nimis afficiebar, meritis beatae Virginis liberatus sum.
NOVICIUS: Quantum ex hac visione colligo, videtur quod in sequentiis, cantilenis et hymnis aliisque cantibus in eius honore dictatis, plurimum delectetur.
MONACHUS: Hoc certum est, si tamen humiliter et devote eis laudetur.