(Fr.) Hermann, le prieur de Himmerod, pria Dieu de le gratifier d’une révélation sur l’état de son âme. Il ferma les yeux et vit un simple étui qu'on utilisait pour transporter des gobelets en argent. Étonné, Hermann se demanda ce que cet étui avait en commun avec l’état de son âme. Il vit alors le couvercle se lever, et, dans l’étui, une pyxide liturgique, attachée au couvercle par une chaînette en or. Il comprit que c’était l'image de son cœur auquel l'image du Corps du Christ était attachée par une chaîne de mémoire.

CAPITULUM XXIX De Hermanno Abbate in cuius manibus Henricus de Hart Christum vidit in missa.

Cum in eodem Claustro et ad idem ut puto altare dominus Hermannus die quadam missam diceret, Henricus conversus de Hart, cuius supra saepe memini, in canone columbam miri candoris iuxta calicem vidit residentem. Vidit et ante sumptionem infantem pulcherrimum, qui ex manibus eius usque ad summitatem crucis ascendere visus est. Qui mox descendens sub specie panis a sacerdote sumptus est. Ex qua visione colligitur quod sub specie panis sit veritas corporis Dominici, et quod illa ineffabilis transsubstantiatio auctoritate fiat Spiritus sancti. Hermannus vero visionem non vidit.
NOVICIUS: De malis sacerdotibus quaestio mihi nulla est ; quare autem boni sacerdotes eum quem in altari esse credunt non videant, satis admiror.
MONACHUS: Ut non videndo, sed credendo amplius mereantur. Fides non habet meritum, ut ait Gregorius, cui humana ratio praebet experimentum. Cum idem Hermannus tunc Prior existens in Hemmenrode, nocte quadam infra matutinas Deum orasset, ut sibi revelare aliquid dignaretur de statu suo, mox ut residens oculos clausit, quidam ei assistens fotrum in quali scyphi a conviantibus portari solent argentei ostendit. Ipse vero, sicut mihi retulit, orationis praemissae reminiscens, cum intra se diceret, quomodo pertinet ad statum tuum visio fotri humilis? Ille statim superiorem thecam cuius cacumen in nodum desinebat, manu suspendit; et ecce videt pixidem Dominici corporis, cathena aurea ex eodem nodo dependentem. Sicque visio disparuit. Et cognovit Prior corpus fuisse Dominicum, quod iugiter in theca sui cordis per memoriam circumferre consuevit, sperans ex hoc suum statum in oculis Domini minus esse despectum. Quantum in sacerdotibus digne celebrantibus gratia ascendat, et merita crescant, visiones subnexae declarant.