Thesaurus Exemplorum
Medii Aevi

MONACHUS: Ante hos tres annos²⁴⁴ dominus Henricus, qui nunc est Abbas noster, dum²⁴⁵ vice Abbatis de Claravalle visitaret in Frisia, contigit eum hospitari in castro cuiusdam militis nomine Suederi. A quo cum multum devote susceptus esset, ut ei consuetudinis est, recitavit ibi²⁴⁶ quaedam mirifica, quae in ordine²⁴⁷ contigerunt; et cum adesset praedictus Gerlacus, filius fratris eiusdem²⁴⁸ militis, canonicus maioris ecclesiae in Traiecto, sicut terra bona, semen verbi in agro cordis sui suscepit, et non multo post fructum ex eo centuplum fecit. Qui, sicut mihi postea in probatione retulit, ex illa hora propter conversionem coepit fluctuare, et qualiter conceptum ardorem exstingueret, diligentius cogitare. Nacta igitur occasione, ne notaretur, quasi ad studium Parisios perrexit; ubi cum modicum fecisset tempus²⁴⁹, ad nos divertit, factusque novicius ad spirituale studium se convertit. Ex his duobus exemplis patet quosdam sermone converti, ut impleatur illud Apocalypsis: Qui audit, dicat: Veni²⁵⁰. Qui audit vocem Domini se vocantis per internam aspirationem²⁵¹, iustum est, ut et alios vocare studeat per sermonis exhortationem.
NOVICIUS: Fateor mihi ista sufficere de sermone; nunc procedas obsecro de oratione.
MONACHUS: Sicut multos convertit exhortatio sermonis, ita plurimos ad ordinem trahit²⁵² virtus orationis. Unde Apostolus Jacobus dicit: Orate pro invicem, ut salvemini; multum enim valet oratio iusti assidua²⁵³. Cuius efficaciam per exempta subiecta²⁵⁴ plenius agnosces.