Thesaurus Exemplorum
Medii Aevi

Venit illuc⁷³ quidam adolescentulus multum devote et humiliter petens ingressum; susceptus autem, sine querela conversatus est⁷⁴. Hunc vero venerabilis sacerdos David, de cuius sanctitate mira dicuntur, specialiter amabat, et ad propositum religionis verbis suis mellifluis frequentius animabat⁷⁵. Cui iuvenis idem sequentias et quaeque dulcia cantica⁷⁶ de Domina nostra versa vice recitavit, quibus sanctam illius devotionem⁷⁷ saepius excitavit. Eodem anno flante aquilone, a quo panditur omne malum⁷⁸, coepit idem novicius fluctuare, et quia periculose tentaretur, sancto viro indicare. A quo multis sermonibus confortatus, cum tentatio non cessaret, tandem de perseverantia desperans⁷⁹ ait: Ecce iam⁸⁰ recedo, diutius quod patior⁸¹ sustinere non valeo. Et sanctus: Exspecta me, inquit⁸², donec vadam ad ecclesiam et orem. Et promisit. Festinante viro Dei ad oratorium, ille concito cursu rediit ad saeculum, timens eius sanctis orationibus⁸³ retineri. Reversus venerabilis sacerdos ab oratione, cum non invenisset quem reliquerat in probatione⁸⁴, gemens ait: Non est omnibus datum, scilicet ut perseverent in ordine.
NOVICIUS: Stupenda sunt, quae audio. Prior, de quo supra dictum est, Claraevallis, in sua et a sua perversitate⁸⁵ convertitur; adolescens iste in sua conversione pervertitur. Quid tibi de his sentiendum videatur, edicito.
MONACHUS: Dico, sicut dixit sanctus: Non est omnibus datum. In illo manifesta Dei misericordia praedicatur; in isto occultum Dei iudicium formidetur. Miserebor, ait, cui miserebor; et misericordiam praestabo cui miserebor: non enim volentis, neque currentis, sed miserentis est Dei⁸⁶ .
NOVICIUS: Procede ergo, quia expediri volo, quo instinctu, quibusve occasionibus homines saeculares convertantur ad ordinem.