Thesaurus Exemplorum
Medii Aevi

In ecclesia sanctae Marias ad Gradus in Colonia erat quidam canonicus nomine Gevardus, aetate adhuc floridus et mundi vanitatibus satis deditus. In quadam sollemnitate cum statio esset ad eandem ecclesiam secundum consuetudinem, affuit et dominus Everhardus sancti Jacobi plebanus, vir iustus atque religiosus, et propter suam sanctitatem omni civitati reverendus. Qui cum venisset ante ostium chori et introspexisset, contemplatus est eundem Gevardum in tonsura et habitu monachi¹³⁷ Cisterciensis inter concanonicos suos stantem; et miratus valde dicebat intra se: O quando¹³⁸ factus est Gevardus monachus? Et cum intellexisset¹³⁹ visionem fuisse, hoc de illo in corde suo iudicavit, quod postea rei eventus probavit. Et quia consilium divinae dispositionis mutari non potest, omnimodis in illo impleri necesse fuit¹⁴⁰, quod de illo¹⁴¹ Deus praeostendit. Modico elapso tempore idem iuvenis non sine multorum admiratione valedicens saeculo conversus est in Claustre, factusque¹⁴² novicius in eodem coenobio. Quod cum cognovisset praedictus¹⁴³ sacerdos, Hemmenrode venit, Gevardum visitavit, et quid de illo¹⁴⁴ viderit, omnibus noviciis recitavit. Haec mihi dicta sont a nonno¹⁴⁵ Frederico monacho, qui tunc praesens fuit, cum vir sanctus ista peroravit. Idem Gevardus postea in tantum profecit, ut domino Hermanno primo Vallis sancti Petri Abbati succederet, et non modicum per eum locus ipse¹⁴⁶ tam in religione quam in possessionibus proficeret. Quod si minus tibi¹⁴⁷ suffecerint haec nova exempla, referam tibi etiam de verbis sancti Bernardi testimonia satis vera.
NOVICIUS: Quae nondum legi, audire delectat.