Thesaurus Exemplorum
Medii Aevi
Caesarius Heisterbacensis, Dialogus Miraculorum
DISTINCTIO SECUNDA. DE CONTRITIONE
CAPITULUM VII De Godescalco usurario, qui sedem igneam sibi in poenis praeparatam vidit.
MONACHUS: Eo tempore quo magister Johannes Xantensis Scholasticus et magister
Oliverus Scholasticus Coloniensis crucem contra Sarracenos praedicaverunt in
Dioecesi Traiectensi, sicut mihi retulit supradictus Bernardus, qui tunc temporis
collega fuit eiusdem Oliveri et cooperator in praedicatione, erat ibi quidam
rusticus, si bene memini, nomine Godescalcus, opere usurarius. Iste cum ceteris,
non ex devotione, ut postea patuit, sed ex circumstantium importuna admonitione,
crucem suscepit. Cum dispensatores ex mandato Innocentii Papae pecuniam
redemtionis colligerent a senibus, pauperibus et infirmis, idem usurarius se
pauperem mentiens, cuidam dispensatori circa summam quinque talentorum dedit,
talique dolo sacerdotem circumvenit. Testati sunt postea vicini eius, quod dedisse
potuisset quadraginta marcas, nec tamen exheredasset liberos suos, quod ipse
praetendebat. Deus autem, qui falli non potuit, eius fallaciae730 postea terribiliter conclusit. Sedebat miser in tabernis Deum
provocans, eiusque peregrinis exprobrans in hunc modum: Vos stolidi mare
transibitis, substantiam vestram expendetis, vitamque vestram multis periculis
exponetis. Ego vero cum uxore et liberis meis domi residens, propter quinque
marcas, quibus redemi crucem meam, similem vobis habebo mercedem. Sed iustus
Dominus, ut palam ostenderet quantum ei placeret labor et expensae peregrinantium,
et quantum eius oculis displiceret dolus ac blasphemia detrahentis, hominem
miserrimum tradidit Satanae, ut disceret non blasphemare. Nocte quadam dormiente
eo cum uxore sua, in proprio molendino domui suae contiguo motum quasi rotae
molentis audivit. Clamansque731
puerum, dixit ei: Quis admisit molendinum? Vade vide quis ibi sit. Ivit puer, et
rediit; nimio enim horrore perculsus732 procedere
non potuit. Cui dominus: Dic, quid733 est ibi? Respondit: Tantus horror ad ostium molendini invasit me, ut compellerer redire.
Et ille: Etiamsi diabolus ibi sit, ego vadam et videbo. Iniectaque toga scapulis,
eo quod nudus esset, ad molendinum venit, ostium aperuit, introspexit734, in quo horrendam visionem vidit. Stabant ibi duo
equi nigerrimi, et vir quidam deformis eiusdem coloris iuxta equos. Qui dicebat ad
rusticum: Festina735, ascende equum
istum, quia736 propter te adductus est. Expalluit ille et
contremuit, quia iubentis vocem minus libenter audivit. Cumque ad talem
obedientiam imparatus esset, iterato clamat diabolus: Quid tardas? Proiice
vestem et veni. Erat autem crux, quam susceperat, eidem vesti assuta. Quid plura?
Virtutem diabolicae vocis per desperationem in corde suo sentiens, et iam
resistere non valens, vestem reiecit, et737 molendinum
intravit; equum, imo diabolum, ascendit. Ascendit et diabolus equum alterum, et
sub multa celeritate simul deducti sont ad diversa loca poenarum. In quibus homo
miser patrem et matrem miserabiliter vidit, aliosque plurimos, quos defunctos
ignoravit. Vidit ibi etiam quendam honestum militem nuper mortuum, Heliam nomine
de Rininge, burgravium in castre Huorst, vaccae furenti insidentem averse738 corpore, ita ut dorsum haberet ad corna vaccae.
Quae huc illucque discurrebat, et crebris ictibus dorsum militis cruentabat. Cui
cum usurarius diceret: Domine, quare sustinetis tantam poenam? respondit:
Vaccam istam rapui sine misericordia cuidam viduae, et ideo sine misericordia
oportet me ab illa poenam hanc sustinere. Ostensa est ei in eisdem locis ignea
sedes, in qua nulla poterat esse quies, sed sessio poenalis, et poena
interminabilis. Dictumque est ei: Modo reverteris in domum tuam, post tres autem
dies exuto corpore reverteris in739 locum tuum, et mercedem tuam accipies in sede ista. Mox a
daemone reductus, et in molendino depositus, pene exanimis relictus est. Inventus
ibi ab uxore et familia, atque in lectum deportatus, cum requireretur, ubi esset,
vel unde veniret, respondit: Ad loca infernalia ductus fui, et haec atque haec
ibidem vidi. Ostendit mihi in eisdem locis ductor meus sedem unam, et dixit, quia
mihi foret praeparata, et quia post tres dies recepturus essem mercedem meam in
ea. Vocatus est sub celeritate sacerdos, rogatus ab uxore, ut pusillanimem
confortaret, desperatum erigeret, et ad ea quae sunt salutis, hortaretur. Quem cum
sacerdos moneret, ut contritionem haberet de peccatis suis, et ut puram faceret
confessionem, dicens, neminem debere de Dei misericordia desperare; respondit:
Quid prosunt verba ista? Non possum conteri, superfluum iudico confiteri. Quod de
me dispositum est, necesse est impleri. Sedes mea parata est, post tertium diem
illuc veniam, et secundum quod gessi, in ea recipiam. Sicque740 sine contritione, sine confessione, sine
viatico et sacra unctione tertio die defunctus, in inferno sepultus est. Sacerdos
vero cum ecclesiasticam ei negaret sepulturam, ab uxore eius corruptus, in
cimiterio positus741 est. Propter quod postea in
Synodo Traiectensi accusatus, poena nescio qua mulctatus est. Vix sunt tres anni
elapsi, ex quo ista contigerunt. Ecce iste sicut superior cecidit, et minime
surrexit.
NOVICIUS: Videtur mihi aliquid habere significationis, quod in vacca
ingnieta poenam suam miles recepit, usurarius vero in sede quae signum est quietis
et stabilitatis.
MONACHUS: Deus secundum qualitatem et modum peccati ipsum punit
peccatum. Miles iste quia vaccam rapuit, in vacca peccatum luit. Haec de
qualitate. Vacca propter pascua per diversa prata discurrit, et assidua
praecisione recrescentia gramina depascit. Vacca, ipsa sua inquietudine et
depastione, nobiles et advocatos temporis nostri designat, qui domos et agros
subditorum hospitando depascunt, et per assiduas exactiones, quas in illos
faciunt, in substantia recrescere non sinunt. Isti praedonibus in poenis
similabuntur, et sicut modo alios agitant, ita ipsi cum praedicto milite
exagitabuntur. Haec de modo dicta sint. Usurarius vero, quia domi quiete residens
pecuniam suam ad usuram dedit, in inferno sedem igneam recepit. Bene autem eadem
sedes ignea fuit, quia sicut ignis stipulam, ita usura pauperum devorat742 substantiam.
- 730 BR fallaciam. X, 31: ac si ei oratione fidelis viduae conclusum fuisset. Homil. III. p. 112: non bene sciebant argumentari, quibus tam cito poterat concludi.
- 731 R vocansque; conf. V, 35.
- 732 BCP percussus.
- 733 DP et corr A quis.
- 734 BC et introspexit.
- 735 C festine; conf. V, 16.
- 736 BC qui.
- 737 et om BC.
- 738 ADP adverso.
- 739 BC ad, et paulo post recipies.
- 740 B sicque miser, C sicque miser ille.
- 741 BP sepultus.
- 742 D consumit; mox C facultatem.