Thesaurus Exemplorum
Medii Aevi

Miles quidam Bonnensis, Henricus nomine, tempore quodam quadragesimali carenam¹⁵⁴³ fecit apud nos. Postquam reversus est in domum suam, die quadam occurens praedicto Gevardo Abbati, ait ad illum: Domine Abbas, vendite mihi lapidem illum, qui iuxta talem columnam oratorii vestri iacet, et ego dabo pro illo quicquid postulaveritis. Cui cum diceret: Ad quid vobis est necessarius ? respondit: Ego illum ponere volo ad lectum meum, quia talis est eius natura, ut qui dormire non potuerit, et caput super illum posuerit¹⁵⁴⁴, statim dormiat. Illam confusionem fecerat ei diabolus tempore poenitentiae, ut quotiens veniens ad ecclesiam se super eundem lapidem causa orationis reclinaret, mox ei somnus subriperet¹⁵⁴⁵. Simile verbum nobilis quidam, qui ob similem poenitentiam fuerat¹⁵⁴⁶ in Hemmenrode, fertur dixisse: Molliores, inquit, sunt lapides oratorii Claustri omnibus lectisterniis castri mei. Non poterat se continere, quin tempore orationis in ilis dormiret.
NOVICIUS: Si non esset gravis culpa accidia in servitio divino, non nos ita diabolus ad illam sollicitaret.
MONACHUS: Quanta sit culpa huius vitii, poena te doceat unius accidiosi.