Thesaurus Exemplorum
Medii Aevi

Eodem tempore quo Daniel monachus in Hemmenrode, vir simplex et rectus, ultimam incidit infirmitatem, laborabat in eodem domo ydropisi alius quidam monachus Henricus nomine, ordine sacerdos, non tamen adhuc lecto decumbens, sed ambulare vix³⁰⁵⁴ sufficiens. Qui ad lectum infirmitatis³⁰⁵⁵ appropians, haec verba ab eodem Daniele audivit: Monachus ille multas habet beatae Virgini referre gratias. Audiens hoc³⁰⁵⁶ -[f° 45]- Henricus, miratus est, et inquiri fecit ab eo, quidnam³⁰⁵⁷ his verbis notare voluerit. Qui respondit, eum auxilio Dominae nostrae fuisse receptum. Fuerat namque ob excessus quosdam moresque reprobos idem Henricus eiectus de domo. Unde nimium dolens, die noctuque lacrimis et orationibus insistebat invocare beatam Virginem, ut ipsa ei regressum ad propriam domum donaret. Tempore generalis Capituli per Abbatem suum seniores interpellavit, qui unanimiter ei contradixerunt, eo quod incorrigibilis existeret. Quod ubi comperit³⁰⁵⁸, iratus beatae Virgini omne servitium quod ei impendere consueverat³⁰⁵⁹, subtraxit. Tandem ductus de hoc poenitentia, obsequium neglectum resumpsit, et valefaciens Portensibus³⁰⁶⁰ ad Claustrum rediit, misericordiam quaesivit, sed non invenit. Suasit ei Abbas qui solus ei erat propitius, ut Archiepiscopum Treverensem adiret, et³⁰⁶¹ eius ope et interventu ingressum obtineret³⁰⁶². Utrumque factum est. Omnia tamen haec circa illum gesta fuisse per clementiam beatae Dei Genitricis praedicto Danieli revelata sunt. Vis nunc nosse quam sincero affectu diligentes se diligat, quantum dilectos honoret, et quam mirificis revelationibus eosdem glorificet?
NOVICIUS: Talia audire cibus mihi est.
MONACHUS: Quae dicturus sum, multorum didici fida relatione religiosorum³⁰⁶³.